Eerste Kamerverkiezingen 1999

Op 25 mei kozen de Statenleden een nieuwe Eerste Kamer. Het CDA werd hier de grootste partij, terwijl de VVD door verlies van vier zetels met een tweede plaats genoegen moest nemen (zie tabel 2). De PvdA boekte lichte winst, D66 leed fors verlies en Groen­Links kon zijn zeteltal verdubbelen. De paarse partijen behielden daarmee een krappe meerderheid (38 zetels). GPV en RPF, die een gecombineerde lijst hadden ingediend, en de SP wisten eveneens hun zetel­tal te verdubbelen. De Federatie Plaatselijke Onafhan­kelijke Groeperingen (POG) en De Groenen, die samen de Onafhankelijke Senaatsfractie (OSF) hadden gevormd, hadden ook op een tweede zetel gerekend maar konden die door onderlinge verdeeldheid niet ver­zilveren (zie hiervoor in deze Kroniek onder De Groenen). Wel werd senator M. Bierman namens de OSF herkozen. Vier provinciale partijen – PNG, PVZ, FIP en FGF - dienden een eigen kandidatenlijst in, die echter geen zetel be­haalde. Dat lot trof ook de lijst van Nederland Mobiel en de oude­renpartijen, die dientengevolge uit de Senaat verdwenen.

Op 8 juni koos de Eerste Kamer met bijna algemene stemmen opnieuw F. Korthals Altes (VVD) tot voorzitter, waarmee werd afgeweken van de gewoonte dat een lid van de grootste fractie de voorzit­ters­stoel zou bezetten. Korthals Altes had aangekondigd slechts twee jaar aan te willen blijven. Volgens een afspraak tussen de fractievoorzitters van VVD, PvdA en CDA zou hij dan opgevolgd worden door een lid van het CDA, waarschijnlijk oud-minister G.J.M. Braks. D66 en SP maakten bezwaar tegen deze afspraak.

tabel uitslag Eerste Kamerverkiezingen (in zetels)  

^a)GPV en RPF hebben in 1999 hun lijsten samengevoegd

Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, Statistiek der verkiezingen 1999: Europees Parlement, 10 juni (Voorburg en Heerlen 2000).